Cinque Terre

Woensdag 13 september.

De reden waarom we hier zijn is het feit dat een vijftal vissersdorpjes ?tegen de kust aangeplakt liggen?. Nog niet zo lang geleden kon je er alleen met de trein, of via een looppad langs de kust komen. Ook nu nog kan je bij de meeste niet met de auto komen. Het idee is om met de trein erheen te gaan, en dan terug te lopen. Wij waren van plan dat traject niet in een keer te doen, maar er twee dagen voor uit te trekken. Op naar het verste dorp, Riomaggiore, een plaatje! Lieflijk tegen de bergen gebouwd. Nauwelijks plaats voor wat dan ook, de vissersboten liggen op de ?hoofd?straat. De huizen zijn tegen de hellingen opgebouwd, de straten zijn vaak nauwelijks een meter breed. Zelfs geen scooters vindt je er, door het grote aantal treden en trapjes voldoet uitsluitend de benenwagen. Na het eerste kopje koffie gaan we op pad naar het tweede dorpje. Opnieuw kom je tot de conclusie dat het naseizoen hier nog niet is neergestreken. Het is overvol, het wemelt van vooral Duitsers, met de Amerikanen als goede tweede. We lopen bijna in file! Vlot komen we in dorpje nummer twee, Manarola. Opnieuw heel leuk. Dan naar dorpje drie. De stroom van lopers wordt al beduidend kleiner, de afstand is dan ook een stuk langer. Maar, goed te doen. Corniglia is wat groter, we eten er een heerlijke foccacia con prosciutto. Op naar het laatste traject voor vandaag. Het eerste dat opvalt, is dat het aantal wandelaars met 90% is afgenomen. Kennelijk met de trein verder gegaan. Nu, dat was wellicht wel de slimste beslissing, want het werd afzien. Het was op het heetst van de dag. Gisteren regende het nog pijpenstelen, nu brand de zon en is het totaal windstil. De temperatuur varieert tussen de 35 en 40 graden en dan is klimmen best zwaar. En klimmen moet je op dit traject. En als je dan aardig uitgewoond ben moet je ook weer een lange lastige daling afleggen, want het kenmerk van vissersdorpjes is dat ze op niveau zeespiegel liggen. Ik was echt blij na meer dan 1 ½ uur in Vernazza aangekomen te zijn. Een heerlijke ijsje maakte daar weer veel goed. Morgen deel twee, maar na vandaag moet dat meevallen (hoop ik!)