Geen vulkaan, wel een prachtige rit door de bergen.

Donderdag 5 oktober

De insectenbeten zijn alleen maar groter geworden, de belangrijkste plek is zeker 20 centimeter groot en vuurrood. Gelukkig valt het met de pijn wel mee, maar wat voor beest het is geweest? Het weer is nogal bewolkt en omdat we van plan zijn toch nog een keer in deze contreien terug te komen besluiten we vandaag niet de Etna op te gaan maar via de bergen naar de Noordkust te trekken. De eerste 30/40 kilometer gaan langs de voet van de Etna, tot aan het stadje Randazzo. Dit is het dichtst bij de top gelegen stadje, dat gek genoeg nog nooit direct last heeft gehad van uitbarstingen of lavastromen. De (inmiddels gestolde) lavastromen komen we onderweg geregeld tegen en het valt op hoe druk bevolkt en bebouwd de flanken van de vulkaan zijn. Het vruchtbare karakter van lava is kennelijk waar!
In Randazzo zelf (zie foto) is het opvallend dat je er echt een zwavellucht ruikt. Dit zal zeker afhankelijk zijn van de windrichting, maar we vinden het hoe dan ook opvallend omdat de top ongeveer 2500 meter hoger en zeker nog wel 20 kilometer verderop ligt.
Daarna nog zeker twee uur gereden door een zeer bergachtig en erg mooi landschap, nooit geweten dat Sicilië zo bergachtig was. Ook bij de noordkust aangekomen houden de bergen niet op, ze rijzen vaak stijl op uit zee. Waar dat niet het geval is, staan overal gebouwen. De zee trekt overal ter wereld. We zitten vandaag op een camping in Finale. Morgen gaan we met de scooter naar Cefalu, want daar is met de camper nauwelijks in te komen, laat staan een parkeerplaats te vinden. Althans, volgens de boeken. Maar daar hebben we de scooter nu juist voor meegenomen.