Pisa

Zaterdag 16 september

Na opnieuw een nacht vol regen was het droog toen de wekker afliep. Dus, snel op en naar de stad. We waren dan ook best op tijd op Campo dei Miracoli. Wat bleek? Vele honderden waren ons al voorgegaan. Maar, dat mocht de pret niet drukken. Hier staan vier gebouwen die elk op zich bijzonder indrukwekkend zijn. Als hij niet scheef zou staan, zou de ?toren? het minst imposant zijn. We hebben ons (opnieuw) verwonderd over wat hier al zoveel jaren geleden is gebouwd. De rijkdom is verbluffend! Je kijkt je ogen uit. Het is al weer een aantal jaren mogelijk de toren te beklimmen, maar slechts met een beperkt aantal mensen tegelijk. Wij zouden pas over meer dan twee uur aan de beurt zijn, dat hebben we dus maar voor een volgende keer bewaard.
Na de resterende gebouwen uitgebreid van binnen te hebben bewonderd zijn we, na een lekkere lunch, de rest van het stadje gaan verkennen. Het weer betrok echter meer en meer, en het mooiste hadden we gezien, dus besloten we naar de camping terug te keren. Daar kwamen we minuten aan voordat er een grote onweersbui losbarstte. Over pech niet te klagen vandaag!