Palermo

Maandag 9 oktober.

We hebben best enige tijd gedubd over de wijze waarop we van de camping naar het oude deel van Palermo zouden gaan. De eigenaresse van de camping raadde ons sterk aan om met de bus(sen, want je moet overstappen) te gaan. Dit mede omdat scooters daar nogal eens blijken te verdwijnen. In eerste instantie lieten we ons overtuigen, maar vanochtend besloten we toch met de scooter te gaan. In iedere grote stad worden die dingen nu eenmaal frequent gejat, dat weet je. Maar we hebben hem juist meegenomen om gemakkelijk in steden te komen waar je de camper niet of nauwelijks kan parkeren. En, de trip met de bus zou zeker een uur in beslag nemen terwijl onze ?Truus? uitrekende dat het maar 16 kilometer rijden zou zijn. Wel, het bleek de juiste beslissing te zijn, niet alleen omdat de scooter inmiddels weer veilig achter in de camper staat. Het verkeer in Palermo is een heksenketel, buitengewoon druk en vol files. Bovendien wemelt het er van de scooters die zich overal doorheen worstelen, de files tegen alle verkeersregels in passeren en de rest van het verkeer ernstig hinderen. Ik maakte even de fout om als ?voorzichtige scooterrijder? aan het verkeer deel te nemen. Dat bleek echt gevaarlijk te zijn, want dat verwacht hier geen enkele automobilist! Al snel kom je tot de conclusie dat het meest veilige gedrag is om je als een asociale Italiaanse scooterrijder te gedragen, want dat is het gedrag waarop het overige verkeer anticipeert. We flitsten van links naar rechts, reden tegen de rijrichting in, drongen voor, reden regelmatig over de busbaan enz. enz. en het werkte als een zonnetje. We waren veel sneller dan met welk ander vervoer dan ook Palermo in en uit.
De stad zelf viel, als je alles op een rijtje zet, eigenlijk een beetje tegen. We hebben de gehele dag ? ook buiten de gebaande paden - door de stad gelopen en ik moet zeggen dat ik erg blij ben hier niet de wethouder voor stadvernieuwing te zijn. Er wordt hard gewerkt om te behouden wat er is, maar op veel plaatsen is het absoluut onbegonnen werk. Er zijn een aantal prachtige gebouwen, vaak met verschillende stijlinvloeden zoals bijvoorbeeld de San Giovanni degli Erimiti. Een echte katholieke kerk, gebouwd in 1132, maar met heel duidelijk Arabische invloeden. (Zie foto) De kathedraal van Palermo is immens groot en mooi. Het hoogtepunt van Palermo de Cappella Platina, volgens de boeken een juweeltje van Arabisch-Normandische kunst. Na betaling van 12 euro mogen we erin, waarna blijkt dat het geheel ? het zal niet waar zijn ? wordt gerestaureerd. Er is bitter weinig van te zien, we hadden met liefde 12 euro aan het restauratiefonds gegeven, maar nu?. Dat bleef een beetje het gevoel van de dag. Veel kerken en gebouwen bleken niet open te zijn, of maar een paar uur per dag of na telefonische afspraak. De stad zelf is druk en best gezellig, maar daar waar de rest van Sicilië ons tot nu toe buitenwoon aanspreekt, valt Palermo wat tegen. Misschien waren onze verwachtingen ietwat te hoog gespannen. Morgen op weg naar de Zuidkust.