Veilig thuis

Woensdag 25 oktober

We hadden vandaag 600 kilometer te rijden, dus de wekker stond vroeg. We waren dan ook voor 08.30 uur op pad, het eerste uur via kleine Duitse weggetjes totdat we op de snelweg kwamen. Daarna ging het soepel en snel. Het grootste oponthoud (van de afgelopen 7 weken!) hadden we toen we om 5 uur via de Algerabrug Krimpen in wilden rijden (er zijn helaas geen sluiproutes voor campers). Vijfentwintig minuten voor twee kilometer, ben ik even blij dat ik dit niet meer elke dag hoef te doen!
Thuis is alles in orde, we hebben heel veel jonge visjes, nu maar hopen dat ze de winter doorkomen en de reiger overleven. Vanaf morgen opruimen en schoonmaken.

Italië is ons buitengewoon goed bevallen, we zullen er zeker nog vaker naar toe gaan. We hebben ongeveer 8.000 kilometer gereden, heel veel uiteenlopende zaken gezien en bewonderd. Er is nog een onzekere factor; Wat zal morgenochtend de weegschaal aangeven na zoveel heerlijk eten???

Duitsland

Dinsdag 24 oktober

We werden op dezelfde manier wakker als gisteren, met motregen en wolken die om de camper dreven. Het eigenlijke idee om via, via, nog enkele dagen uit te trekken om naar huis te gaan. Maar het weer van de laatste dagen en de ook laatste weersvoorspellingen zijn weinig opwekkend, dus besluiten we dat het mooi is geweest. We gaan naar huis.
Voor de goede orde, we hebben helemaal niets te klagen gehad over het weer. Integendeel, we hebben juist heel veel geluk gehad. In zoverre, dat op het moment dat wij op een bepaalde bestemming waren het weer daar goed was. Zodra wij vertrokken, begon het vaak te regenen, maar daar mogen wij natuurlijk niet over klagen. Wij hebben deze reis nog geen hele dag door slecht weer in het water zien vallen!
Maar nu is de reishonger even gestild. Niet alleen cultureel zijn we aardig overvoerd, het zou ook weer erg leuk zijn het thuisfront weer te zien.
Vandaag door de bergen naar Duitsland. Het weer werd gedurende de trip beter, zij het dat het geweldig hard waait. Daarvan maakte zelfs de wereldomroep gewag, ze hebben gelijk gehad. We zijn in de buurt van Stuttgart naar een camping gegaan die in de cijferwaardering van de ANWB een 10 had voor het restaurant, wel dertig kilometer extra heen en terug. Ik ben niet zo´n gelover in dit soort cijfers, maar eerlijk is eerlijk, het diner was de omweg meer dan waard.
Het enige andere bijzondere van vandaag waren de prachtige herfsttinten die de bomen in Oostenrijk en Duitsland inmiddels aangenomen hebben. De bossen zijn hier zeer gemengd, dus je ziet de meest mooie combinaties van vele kleuren bruin, geel, rood en toch ook groen vanwege de naaldbomen die veelal ook onderdeel uitmaken van het bos. We raakten niet uitgekeken!
Als alles meezit zijn we morgenavond thuis.

Oostenrijk.

Maandag 23 oktober

Na een heerlijk rustige nacht zonder welk geluid dan ook waren we op tijd op. De eerste blik naar buiten gaf aan: mist en/of laaghangende bewolking. Nu is dat op 700 meter hoog niet ongewoon, maar zo bleef het bijna de gehele dag. Daarnaast begon het te miezeren. In dit weer heeft het weinig zin hier te blijven, dus verder naar het noorden. We hebben besloten om via Oostenrijk naar Duitsland te rijden, dat betekent langs het Garda meer en via de Brenner pas. Dit schijnt op zich een heel mooi traject te zijn, maar nu hebben we er gezien het weer weinig van gezien. Op de een of andere manier hebben wij het niet met bergen, of bergen met ons
Pas in Oostenrijk klaarde het weer op, waarna we een camping gezocht hebben in Stams. Helaas niet alleen in Italië, maar ook hier blijken campings dicht te zijn terwijl de gids anders vertelt. Toch mochten we hier voor een zacht prijsje staan, maar alle sanitair, water en dergelijke zijn gesloten. Nu hebben we alles bij ons en het uitzicht maakt veel goed.
Morgen op ons gemak de grens over naar Duitsland, hopelijk blijft het weer nog een dag of wat behoorlijk. 

Reisdag

Zondag 22 oktober

We hadden een wat onrustige nacht. Om te beginnen nogal wat getoeter om ons heen, maar vooral ook heel veel stortbuien. Vanochtend zijn we in de regen vertrokken, dat was deze reis de eerste keer. Het is maar goed dat we gisteren Pompeï al in waren geweest, op een dag als vandaag waren we echt niet gegaan.
Direct nadat we vertrokken, werden we geconfronteerd met wat waarschijnlijk een echt staaltje Italiaans verkeersmanagement zal zijn. We reden naar de dichtstbijzijnde oprit van de autostrada richting Napels; afgesloten. Kan gebeuren. Op naar de volgende. Hier geen probleem, we dokken 1.80 euro tol en gaan op weg naar Napels. Een paar kilometer verderop, is de autostrada zelf afgesloten, moeten we van de weg af en zijn we weer terug waar we begonnen waren. Geen bord, aanwijzing of wat dan ook! Echt geen een! Ook niet hoe je wel verder moet! Het eind van het liedje was dat we meer dan een uur en tientallen kilometers omgereden zijn om weer in de juiste richting te komen.
Het enige opvallende van de tocht vandaag was dat we voorbij gereden werden door een bekende camper, de Duitsers uit Sicilië! Die waren kennelijk eerder van het eiland vertrokken dan dat ze van plan waren. We hebben uitgebreid naar elkaar gezwaaid. Sterk hoor, echt een kleine wereld.

We staan nu op een camping ten noorden van Florence, net nog in Toscane. We zijn hier de enige klant en werden met open armen door bazin en baas ontvangen, of beter gezegd binnengehaald. We werden nadrukkelijk uitgenodigd vanavond te komen eten in hun restaurantje. Nu, natuurlijk wilden we dat! Antipasti, primo piatto, secondo piatto, il dolce (dessert voor niet ingewijden) en als laatste een doppio. Het was heerlijk, we hebben ons net terug gesleept naar de camper. Morgen weer een volgende stap op weg naar huis.

Helaas vanavond geen communicatiemogelijkheden, hopelijk morgen beter.