De dom van Monreale, magnifiek!

Zaterdag 7 oktober

Op weg naar de camping bij Palermo gaan we eerst naar de Dom van het plaatsje Monreale. Dat was al een happening op zich want daarvoor moesten we een stuk door Palermo zelf rijden. Ik had eerder deze week een Oostenrijker tegen zijn Duitse buren horen zeggen dat autorijden in Palermo `eine catastrophe, catastrophe` was (en die reed daar in een Smart die hij achter zijn camper voorttrok). Daar bleek wel wat in te zitten. Twee dik langs beide kanten van de weg geparkeerd staan is normaal, en als het niet anders kan (hetgeen hier betekent dat je nog 10 meter verder zou moeten rijden), dan maar drie dik. Daar doorheen worstelen met de camper terwijl de scooters je ook nog links en rechts voorbij suizen vergt enige oefening, maar na een tijdje leer je het wel. De eerste les is nooit stil gaan staan, want dan kom je voorlopig niet meer van je plaats. De tweede les is, dat je de grootste bent (klopt meestal) en niet bang bent een schrammetje op te lopen (natuurlijk liever niet, maar dat moet je wel uitstralen). Dus altijd doorrijden, al is het maar langzaam en kijk, er opent zich als vanzelf een pad voor je. Parkeren was even zoeken, maar het lukte een plek voor de wagen te vinden en op naar de Dom.
Vanuit de reisboeken en Cora´s ervaring waren de verwachtingen al hoog gespannen, nu die werden meer dan waargemaakt. Ik geloof niet dat ik ooit zo´n mooie kerk heb gezien. Vooral magnifiek door het alom aanwezige prachtige mozaïek. Een hobbel leek er op ons pad te komen toen er, misschien 10 minuten nadat we er binnen waren, een trouwerij begon en we gesommeerd werden de kerk weer te verlaten. Gehoorzaam als wij zijn, deden we dat met pijn in het hart want we hadden graag nog langer rondgekeken. Echter, dat zat er niet in want ´s middags zou de kerk dicht zijn en de kerkdienst duurde zeker wel tot na twaalven. Dus maar naar de naastgelegen kloostergang, ook een juweeltje met honderden, allemaal verschillende, pilaren. Bij een kopje koffie dat we daarna als troost dronken, zagen we dat de hoofdingang van de kerk weliswaar dicht was gegaan, maar dat het door een zij-ingang een komen en gaan van mensen was. Dom natuurlijk! Hier moet je je natuurlijk niet als Nederlander maar als Italiaan gedragen. Wij dus ook weer vrolijk naar binnen, waarna we de gehele kerk met stemmig orgelmuziek en een prekende pastoor alsnog op ons gemak hebben bekeken.
We zitten nu op een camping ten westen van Palermo. Daar gaan we overigens morgen niet naar toe want op zondag is er veel dicht. We gaan dus andere dingen doen. 

Cefalu

Vrijdag 6 oktober

Wanneer we met de scooter vertrekken is het weer zo zo, maar het regent niet dus we gaan.
Het is ongeveer 12 kilometer rijden met de scooter, goed te doen. Het blijkt maar goed te zijn dat we de camper ?thuis? hebben gelaten, want het is zelfs moeilijk om voor de scooter een parkeerplekje te vinden! Cefalu is gebouwd op een middeleeuws stadplan met smalle straten die vrij stijl vanaf de kust de berg oplopen. Er staat een mooie Normandische kerk met schitterende mozaïeken. Het is gezellig druk met een serie interessante gebouwen en plekjes, waar we met groot genoegen de morgen doorbrengen. Voor de lunch hebben we een leuk restaurantje gevonden met een terrasje dat uitkijkt over zee (ja, als je weet waar, is het op de foto te zien). We nemen er het menu (voor-, midden- en hoofdgerecht, plus wijn en mineraalwater voor 17 euro!), daar kan je niet voor laten en het is nog heerlijk ook. Vanavond moeten we aan de lijn denken! Daarna op ons gemak terug naar de camping waar we precies voor de bui aankomen. De rest van de middag stortregent het, we hebben bepaald geluk gehad vandaag. Morgen verder op weg naar het westen. 

Geen vulkaan, wel een prachtige rit door de bergen.

Donderdag 5 oktober

De insectenbeten zijn alleen maar groter geworden, de belangrijkste plek is zeker 20 centimeter groot en vuurrood. Gelukkig valt het met de pijn wel mee, maar wat voor beest het is geweest? Het weer is nogal bewolkt en omdat we van plan zijn toch nog een keer in deze contreien terug te komen besluiten we vandaag niet de Etna op te gaan maar via de bergen naar de Noordkust te trekken. De eerste 30/40 kilometer gaan langs de voet van de Etna, tot aan het stadje Randazzo. Dit is het dichtst bij de top gelegen stadje, dat gek genoeg nog nooit direct last heeft gehad van uitbarstingen of lavastromen. De (inmiddels gestolde) lavastromen komen we onderweg geregeld tegen en het valt op hoe druk bevolkt en bebouwd de flanken van de vulkaan zijn. Het vruchtbare karakter van lava is kennelijk waar!
In Randazzo zelf (zie foto) is het opvallend dat je er echt een zwavellucht ruikt. Dit zal zeker afhankelijk zijn van de windrichting, maar we vinden het hoe dan ook opvallend omdat de top ongeveer 2500 meter hoger en zeker nog wel 20 kilometer verderop ligt.
Daarna nog zeker twee uur gereden door een zeer bergachtig en erg mooi landschap, nooit geweten dat Sicilië zo bergachtig was. Ook bij de noordkust aangekomen houden de bergen niet op, ze rijzen vaak stijl op uit zee. Waar dat niet het geval is, staan overal gebouwen. De zee trekt overal ter wereld. We zitten vandaag op een camping in Finale. Morgen gaan we met de scooter naar Cefalu, want daar is met de camper nauwelijks in te komen, laat staan een parkeerplaats te vinden. Althans, volgens de boeken. Maar daar hebben we de scooter nu juist voor meegenomen. 

Wespen/hommels willen niet worden afgedroogd,

Woensdag 4 oktober

zo bleek vanochtend. Eigenlijk zouden we vanochtend de Etna opgaan. We waren dan ook al vroeg op om naar de douche te gaan. Hoe het gebeurde, gebeurde het.. maar toen ik mij afdroogde werd ik binnen een seconde een aantal keren gestoken. Er bleek zich inmiddels een hommel of (grote) wesp in mijn handdoek genesteld te hebben die het geen aantrekkelijk idee vond om tussen handdoek en vdkoogh ?meegedroogd? te worden. Vier gemene steken in mijn lies en zij. Welk beest het was kon ik ? zonder bril en in het donker ? niet goed zien, maar groot was het wel en steken kon die! Binnen de kortste keren had ik vier forse rode plekken die echt pijn deden en op dit moment (?s avonds) nog steeds doen. Sommige dingen zijn toch wel heel apart. Ik geloof niet dat ik de afgelopen 25 jaar of zo ooit door een bij, wesp o.i.d. ben gestoken, dit is nu al de tweede keer in een week. De vorige steek is al van dagen geleden, maar nog steeds rood. Per saldo was het resultaat wel dat we vandaag maar op de camping zijn gebleven. Lopen, laat staan klimmen, was echt geen goed idee.
Helaas verslechterd inmiddels het weer en is het maar de vraag of het morgen nog zinvol is om de vulkaan op te gaan. Daarover morgen meer?.

Taormina

Dinsdag 3 oktober

De reden om op deze camping neer te strijken was om naar het stadje Taormina en de Etna te gaan. Taormina is een heel oud stadje, hoog tegen een berg aangebouwd. Sicilië is al van ver voor de jaartelling bewoond. Eerst door eerbare dus onbekende ?inboorlingen?, daarna in wisselende samenstellingen, Grieken, Carthanen, Romeinen, Arabieren, Noormannen, Spanjaarden, enz., enz. Taormina was al vanaf de Grieken bekend, dus bestond al enkele honderden jaren voor Christus. Met een camper kan je er niet in de buurt komen, maar daar hebben we nu juist de scooter voor bij ons. Op naar Taormina. Het was even zoeken en veel meer stijgen (goede investering, zo?n scooter in plaats van fietsen), maar we vorderden gestaag. Toen we niet meer wisten waar we waren hebben de scooter maar geparkeerd, en binnen 100 meter lopen waren we waar we wilden zijn (oké, oké, ik geef toe, meer geluk dan wijsheid, maar toch..)
Taormina is een buitengewoon leuk stadje met fantastische uitzichten over de zee en de Etna. Van al het oude is niet zoveel meer bewaard, daarvoor is hier teveel gevochten en alle aardbevingen en uitbarstingen hebben hun sporen nagelaten. Wel is er nog een zeer indrukwekkend Grieks theater en heel veel 18e eeuwse barokke gebouwen. Na de lunch zijn we op ons gemak weer richting camping gegaan, met een mooie omweg langs enkele prachtige baaien hier.
Vanavond zijn we net als gisteren gaan eten in het lokale restaurantje. Dat is echt een feest. Nadat je binnen bent komt de kok bij je aan tafel zitten om met je te bespreken wat je wil eten. Dat is een soort van voelen en aftasten in drie talen (althans?) waarin ?besproken? wordt wat wij zouden willen eten en wat hij aan ingrediënten voor handen heeft om iets van te maken wat daar op lijkt. Die ervaring op zich is al prachtig en als je dan het eten proeft?. heerlijk! Eigenlijk willen we hiervoor alleen al nog een dagje blijven. 

We zijn waar we niet naar toe zouden gaan

Maandag 2 oktober

Zoals gezegd, hadden we gisteren een dagje rust ingelast. Dat gold, om eerlijk te zijn, vooral voor mij, Cora is nog van alles gaan wassen. Vanochtend vroeg op pad. Sicilië is hier ongeveer driehonderd kilometer vandaan, een paar uur rijden en we zijn er.. Nu, dat viel nogal tegen. Een groot deel van de geplande route was ?Autostrada?. We hadden natuurlijk gewaarschuwd moeten zijn toen we geen tol hoefden te betalen. Het bleek meer een Non-autostrada te zijn. Hoe ze het bedenken weet je niet, maar over een lengte van zeker 150 kilometer wordt er overal ? hap snap - aan deze weg gewerkt. Van de vierbaans weg is nog hoogstens 10 kilometer echt vierbaans, en voor de rest worden twee verkeersstromen op een ? zeer nauwe ? kant gepropt. En dat wisselt dan ook nog elke 4 tot 5 kilometer van kant. Als je dan een ?oud lijk? voor je hebt rijden, dan gaat het niet snel. Maar, al met al, we hebben de punt van de laars bereikt, de veerboot gevonden en zijn nu in Sicilië beland. We staan opnieuw bijna aan zee, aan de voet van de - rokende ? Etna.
Voordat we vertrokken hadden we afgesproken niet al te ver naar het zuiden af te zakken.. Het kan verkeren, maar dat is nu juist het leuke van een ongeplande reis met een camper.
Het weer is stralend, de muskieten alom. Vroeger vonden deze beestjes mij nooit lekker, nu opeens wel. Op andere reizen sleepten we kilo?s anti (malaria) muskieten spul mee, van Deet tot klamboes. Nu hebben we alleen ?prikweg?. Na een wetenschappelijk onderzoek vandaag van zeker twintig beten, kan ik naar eer en geweten verklaren dat daarmee de prik niet weg is.
Morgen snel op zoek naar een apotheek of drogist om betere beveiliging te vinden.